Балалық шақтан бастау алған

Алагеуім шақ, біз қонақ үйдің лоббиінде отырмыз. Италияға жат, бірақ бізге үйреншікті шайды сіміріп мәзбіз. Мұндағылар да біздің шайқұмар екенімізге үйреніп кеткен, бірден үлкен шәйнек пен тәттілерін алып келеді. Ульяна — әлемнің ең үздік қонақ үйлерінің құрметті қонағы. Париждегі Ritz, Римдегі Hassler, Портофинодағы Splendido — бәрі оны ең қадірлі мейманы ретінде қарсы алады. Тамақтануы талғамды, ұстамды. Бірақ тәтті жегісі келсе, өзіне шектеу қоймайды.

— Орман бүлдіргенін қатты жақсы көрем. Италиядағы сүйікті десертім — сол бүлдіргеннен жасалған торт. Құлпынай қосылған бәліш те ұнайды. Өзімнің авторлық рецептерім де бар.

— Бұлар бала кезден қалған сүйікті дәмдер ме? — деп сұраймын.

— Жоқ, балалық шақтағы сүйікті асым — қазақтың бауырсағы, — дейді ол.

Кутюрьенің шығармашылығына балалық шақтағы әсерлер жиі арқау болған. Дәл сол кез Өскеменде өткен.

1980–1990 жылдардағы Өскемен кеңестік үлгідегі шаһар еді: сталиндік стильде салынған Металлургтер сарайы, қатаң формадағы панельді және кірпіш үйлер, «Турист» қонақ үйі, «Жеңіс» кинотеатры, Орталық әмбебап дүкен, шағын тарихи орталықтағы сұсты үш қабатты үйлер. Қазір бәрі өзгерген: жаяу жүргіншілер көшесі пайда болды, кофеханалар ашылды, қала жайлы әрі сәнді кейіпке енді. Ал Ульяна балалық шағын өткізіп, ғасырлар тоғысында дәуір ауысқан шақта бұл орындар мүлде басқаша болатын. Осындай ортада кейін сыр мен сымбаттың символына айналған, әлемдегі санаулы кутюрьелердің бірі атанған қыз қалай бой жетті екен деп ойлайсың. 

— «Айтпақшы, дәл сол Металлургтер сарайында балаларға арналған жаңа жылдық шырша кештері өтетін, – деп еске алды Ульяна, – жаңа жыл сайын киетін менің екі сүйікті костюмім болатын. Бірі – нағыз түлкі терісінен тігілген құйрығы мен тұмсығы бар түлкі образы, екіншісі – патшайым киімі. Өмір бойы осы екі образға қайта-қайта ораламын. Балалық шағымнан қалған біраз жылы естелігім де бар. Иә, 1990-шы жылдардағы Өскемен жұмақ емес еді, бірақ мен өзімді сол кезде де ханшайымдай сезінетінмін. Айналамда тоқырау жылдарының қиындықтары болса да, өзім стиль иконасы болғандаймын. Тіпті стилім үшін жазаланып та жүрдім. Ол кезде әлі де кеңестік мектеп формасы қолданылатын. Мен шектеулерге бағынбайтынмын, мектепке джинс киім киіп баратынмын, ол кезде бұл қып-қызыл бүлікшінің әрекеті саналатын. Сол қоңыр кеңестік форманы о кезде жек көргеніммен, қазір оны жақсы көріп кеттім. Ерекше жылы көрінетіндей. Бәлкім, оның да өзіндік мәні бар шығар».

Наталья мен Наташа

Ульяна үшін ең ыстық естеліктер анасы мен әжелеріне қатысты болса керек. Әжелері — Соня, Нина және Зинаға 2020 жылғы топтамасын арнаған. Отбасы бай болмаса да, анасы Наталья әрдайым талғаммен киініп, балаларын да әдемі киіндіруге тырысатын. Оған әжесі де көмектесетін, көп киімді өзі тігіп беретін. Ульяна әзілдеп: «Мен туғаннан бастап кутюрде өмір сүріп келемін. Барлығы қолдан жасалатын, — дейді, — анамның иықты көйлектері, сәнді блузалары болатын. Ол 1980-ші жылдар еді ғой. Сол кезде поролоннан жасалған иықшалар көйлекке де, жакетке де, блузкаға да салынатын. Әрбір адам үшін анасы ең сұлу әйел емес пе?! Анамның бейнесі мені де әрдайым шабыттандырып отырды». 

1980-ші жылдардағы анасының кең иықты киім үлгілері Ульянаның есінде мәңгі сақталып, кейін оның топтамаларынан көрініс тапты. Бұл әсерге 1940-шы жылдардағы Голливуд фильмдері де қосылды. Сол киноларда Рита Хейворт пен Ингрид Бергман секілді жұлдыздар да дәл сондай стильмен жұрт алдына шығатын.

Ульянаның өмірінде маңызды рөл атқарған тағы бір Наталья бар. Ол — Наталья Водянова. Ульяна шығарған әйгілі сөмкелердің бірі де «Наталья» деп аталады.
— Бұл атау Водяноваға арналды ма? – деп сұрадым.
— Маған ерекше әсер еткен екі Наталья бар. Екеуі де Михайловна, – деп жауап берді ол.

Наталья Водянова — Ульянаға шабыт сыйлаған жан досы әрі мүдделес серігі. Ульяна Instagram-дағы алғашқы жазбасын Наташа екеуінің бірлескен суретімен бастаған. Дәл осы Наталья Ульянадағы кутюрьеге деген әлеуетті алғаш байқап, оны жай сән емес, нақты Haute Couture бағытына бет бұруға ынталандырды. Сондай-ақ ол Ульянаның көрсетілімдеріне де жиі қатысатын. Бірақ екеуі үшін де 2012 жылы Парижде өткен алғашқы кутюр көрсетілімі ерекше естелік болса керек. Себебі бір-ақ күнде Ульяна Сергеенко жоғары сән әлемінде үлкен жаңалыққа, Haute Couture құбылысына айналып шыға келді.

— «Сахна сыртында қатты уайымдап тұрған едім, Наташа маған үлкен қолдау көрсетті. Кейін бірге құшақтасып жыладық. Бұл -- мен үшін риясыз бақытты сәт», – дейді Ульяна.

Бұл көрсетілімді өте сәтті өткен шаралар қатарына қосуға болады. Себебі Ульяна жоғары сәнге жаңаша көзқарас әкелді: тарихи мұрамен, мәдени кодпен жұмыс істеу тәсілін өзгеше қырынан танытты. Бұл тек сәнді көйлектердің жиынтығы емес, толыққанды драмалық хикая, мағыналар мен детальдарға толы шынайы өнер туындысы болды. Көрсетілімнен кейін залда ұзақ уақыт қошемет үні түгесімеді, көрермендер эмоцияға ерік беріп, зор құрмет көрсетті. Дәл сол коллекция брендтің ДНҚ-сын айқындағандай. Мысалы, биылғы жаңа топтамадағы бір бас киім дәл сол алғашқы көрсетілімдегі аксессуардың бейнесін еске түсіреді.

Сыр мен сымбат гені

Әр кездескен сайын Ульяна қайталанбас образда келеді. Ол кутюрді киіп қана қоймай, оны еркін әрі табиғи түрде алып жүреді. Қонақ үйдің cән-салтанаты жарасқан баспалдағымен төмен түсіп келе жатқан сәтте лоббидегі жұрт,  мейлі, ол ер не әйел болсын түгел таңырқап, Ульянадан көз ала алмай қалады. Бұл Голливуд фильмінің бір көрінісіне ұқсайтындай. Расында, Ульянаға шабыт сыйлайтын тұлғалар Голливудтың алтын дәуірі жұлдыздары болды ғой. Әсіресе Ава Гарднерді ерекше жақсы көреді. Мен жылдар бойы бір сұраққа жауап іздеп келемін: Бұл нәзік һәм табиғи сымбаттылық Ульянада қайдан пайда болды? Ол жай ғана жымиып:
— Өзім де білмеймін, қайдан және қалай туындайтынын әлі ұға алмай келемін. Бала кезде көп жерге барған да жоқпын. Алғаш рет 13 жасымда Өскеменнен Мәскеуге бардым. Бір жылдан кейін оқушылар алмасу бағдарламасымен Лондонға кеттім, — дейді. Бұл Шығыс Қазақстаннан шыққан қарапайым жасөспірім қыздың өміріндегі күрт өзгеріс болса керек, — сенемісің, бұл ұзақмерзімді бағдарлама емес те еді, шамамен бір айға созылды. Лондонда көп бола қойған жоқпыз, қала шетіндегі отбасыларда тұрдық. Көп нәрсеге аузымыз ашылып жүрдік, ерекше әсер алдық. Мүлде басқа әлемге тап болдық.

Мектепті бітіре салып, Ульяна Санкт-Петербургке көшіп, ата-анасының қалауымен филология факультетіне оқуға түсті. Өзі бұл мамандықты қалаған жоқ. Неваның жағасындағы қала оған бірден ұнамай қалған: тым суық, тым үлкен, тым шулы. Кішкентай ғана қазақстандық қаладан келген он жетідегі қызға бәрі жат көрінген.

— Қазір менің қолымда Приюттан алған күшігім Персик бар. Өзі бәрінен қорқады. Бәрі ұнайтындай, бірақ соған қарамастан, сақтанып жүреді, кез келген адам ұрып жібереді деп қорқады. Сүйкімді болса да, мінезі томаға-тұйық. Мен сол кездері тура сондай күй кешкен шығармын. Қала үрей тудырды, филология да қызықтырмады. Мен сәнгер болғым келді. Сол уақытта мені өнер, мәдениет пен кино ғана ерекше жігерлендірді. Санкт-Петербургтің ғажап сарайлары мен мұражайларын аралап, талғам пайда бола бастады. Ішімде әрдайым сұлулыққа, нәзіктікке ұмтылыс болды. Бұл менің жан дүниемнің бір бөлігі іспетті көрінді.

Ален Делон

Жеке өмір туралы Ульяна ашылып айтпайды. Барлығы артта қалған.
«Тағы бір ер адам өміріңізде пайда болуы мүмкін бе?» деген сұрағыма ол кідірместен: «Мен негізі танысуға ашықпын. Бірақ қазір тым тәуелсіз болып кеттім. Бәрі менен сескенетіндей. Флирт дегенді де ұмытып қалдым. Ал енді өзіңіз ойлап көріңізші, кутюрден ғана киінсе, өз шығынын өзі төлесе, ер адамдарға не қалады? Оның үстіне менің қалжыңдарым да өткірлеу... Сіз сұраған соң, «енді жүрегімді жаулар кім болар екен?» деп ойланып отырмын», — деп жауап берді. 

Ер адамдар арасынан Ульяна Ален Делонның өнеріне тәнті. Оның фотоларын, фильм афишаларын жинайды.
— Сіз үшін мінсіз ер адам Ален Делон сияқты болуы керек пе? — дедім сыр тартып.

— Жо-жоқ, мен өзім Ален Делонға ұқсағым келеді, — дейді Ульяна жымиып.
Сонда оның мінсіз ер азаматы қандай екен? Бұл сұрақ тағы да жауапсыз қалды. Ульяна үшін жоғары сән туралы әңгіме әлдеқайда қызығырақ сияқты.

Сұхбат қызығына беріліп отырғанда уақыт зымырап өте шықты. Римде түн, шай аяқталды. Таңертең Ульяна ұшаққа мінеді. Алда кутюр топтамасына дайындық пен Париж бен Алматыдағы түсірілімдер күтіп тұр. Жалпы алғанда, Ульяна Сергеенконың алдағы саяхат күнтізбесі ерекше: жақын арада Лондон, Нью-Йорк, Париж, Жапония, Африка, Италияны аралап, әрине, сүйікті Рим, Позитано, Портофино мен Амальфиге соғады. Жоспар да көп, уақыт аз. Римдегі каникул да осымен аяқталғандай.

«Мен кете алмадым...» — Ульяна Алматыда

Римдегі серуеннен кейін бірнеше апта өткен соң, біз Ульянамен қайта байланыстық. Ол жақында ғана Алматыдан оралған еді. Мұнда Tatler журналына арналған фототүсірілім өте сәтті өткен. Әрине, ол бұл түсірілімге Haute Couture киіммен түсті. Ульянаның болмысынан сапардан ерекше шабыттанып оралғаны бірден байқалып тұрды. Алдымен Парижде ұзақ үзілістен кейінгі жаңа кутюр топтамасының жарнамалық кампаниясы түсірілді, артынша команда Алматыға бет алып, Tatler Kazakhstan үшін фотосессия жасады. Кәдімгі іссапар өзіндік бір ішкі саяхатқа, рухани серпіліске айналды.

Қазақстан — Ульяна үшін жеке-дара тақырып. Ол бұл елді жүрекпен жақсы көреді. Қазақтармен араласқанда өзін туған-туысқандардың ортасында жүргендей сезінеді. Мысалы, оның сән үйінде тұрақты жұмыс істейтін Лиза есімді модель — Өскеменнің тумасы. «Лиза бізбен көп жылдан бері бірге, үлгілерді киіп көру кезінде де, лукбук түсірілімдерінде де белсенді атсалысады», — дейді Ульяна. Айтпақшы, Tatler Kazakhstan журналының алғашқы мұқабасына шыққан Бибісара Шәріпова да — Ульянаның ең сүйікті модельдерінің бірі. Ол кутюр көрсетілімдерінің көбіне қатысқан.

Бұл сапарда бәрі үйлесім тапты: Ульяна өмір сүріп келе жатқан кутюр, шығармашылық жұмыс, Алматының өзі, Қазақстан, жақын жандар — барлығы бір жерде тоғысты. Екі күнге ғана жоспарланған іссапар ақыры бір аптадан асып кетті.
— «Мен шынымен де кете алмадым», — дейді Ульяна.

Жақын достары мен туыстары жиналды: мектептен бергі ең жақын құрбысы Өскеменнен ұшып келді, достары да бас қосты, інісі Саша және ұлы Саша да Алматыда болды. Үлкен отбасы Swiss Hotel-дің жартысын дерлік алып қойған екен.

— Нағыз жұмақта өмір сүргендей болдық. Айналамыз — тау мен орман. Халат киіп, түрлі процедураларға қатыстық, кәдімгі шипажай демалысы сияқты. Біз Феллини фильмінің ішінде жүргендей болдық. Айналамыз кинематографиялық көрініске толы. Біресе Медеуде, біресе табиғат аясында, күнде ет, бауырсақ жеп, тек қазақша тағам тұтындық. Бір-бірімізге түрлі тілектер айтып, жылы лебіз білдірдік. Ұлым Қазақстанға алғаш рет келген еді. Оған қатты ұнады, осында біраз өмір сүргісі келетінін айтты. Кеткісі келмеді. Шынын айтқанда, ешқайсысымыздың да кеткіміз келмеді.

Қызығы, бұл кутюрлік түсірілім 2014 жылы жарық көрген Қазақстанға арналған нәзік әрі ерекше жылы топтамадан кейін арада тура он жыл өткенде ұйымдастырылған екен. Ол топтамада алғаш болып подиумға шыққан модель чемодан ұстап шыққан еді. Ульяна әлі күнге дейін сол чемоданмен сапар шегіп жүр. Көрсетілім финалында «Жаңа кинотеатр «Парадизо» фильмінің музыкасы ойнаған. Бұл фильм туған жерге оралу туралы және ол Ульяна үшін аса қымбат туынды еді. Мен одан:

— Қазақстан болашақ топтамаларыңызда қайта көрініс табуы мүмкін бе? — деп сұрадым.

— 2014 жылғы арнауымнан артық дүние істеуім екіталай. Бірақ Қазақстанға арналған тағы бір топтама жасағым келеді. Бұл жолы деми-кутюр, жеңіл, динамикаға толы, көңілді, этникалық детальдармен көмкерілген болса деймін. Қазіргі Resort «Родео» топтамамыз сияқты өміршең әрі заманауи стиль мен этниканы қатар ұсынатын бір дүние болар еді, — деп жауап берді ол.

Haute Couture, жолбарысты бағындыру және мінсіздік

Ульяна Сергеенконың жаңа кутюр топтамасына цирк тақырыбы, «Фоли-Бержер» сынды винтажды кабарелер, 1948 жылғы Ladies of the Chorus фильмі, Зизи Жанмер мен Жажа Габор сынды әртістер шабыт берген. Мұны жарқын образдарға толы нағыз сәндік калейдоскоп дерсіз. «Бізде кутюр топтамасы біраздан бері болмаған еді. Бірнеше себеп түрткі болып, осы топтаманы өте ұзақ әрі мұқият дайындадық. Бұл жолы сәл жеңіл, көңілді, аздап шеткері, ойнақы дүниені жасағымыз келді. Цирк туралы. Цирктен тыс жерде қандай жағдай болса да, оның ішінде әрдайым шоу жалғаса береді», — дейді Ульяна. «Ал өзіңізді цирк әлемінде кім ретінде көресіз?» деген сұраққа ол бірден:
«Әрине, жолбарыс баптаушысы ретінде!» — деп жауап берді.

Жаңа топтама түрлі мәдени сілтемелерге, ойнақы элементтерге, ұсақ детальдарға бай: тапсырыспен Гусь-Хрустальныйда жасалған хрусталь элементтер, қолмен тоқылған шашақтар, сүйектен ойылып жасалған мүсіндер мен темекі ұстағыштар — бәрі түгел көздің жауын алады. Брендтің ДНҚ-сы сақталғанымен, оның бет-бейнесі түбегейлі өзгерген: бұрынғы нуар стилі екінші планға ауып, орнына жеңіл, көңілді реңк келген. «Бұл — менің ішкі қарсылығым, — деп түсіндіреді Ульяна брендтің өзгеруін, — қазір әлемде қайғы көп, сондықтан ішкі тепе-теңдікті сақтау үшін өзіңді жеңілдікке қарай жетелеу қажет. Өзім де өзгеріп келемін, мінезім, өмірге көзқарасым да басқаша болып барады. Бұрын ұзақ, тұнжыраңқы кезеңдер көп болған. Қазір керісінше бойымда позитив бар. Мен мұңмен күресуді үйрендім. Жаңа дүние ашу үшін саяхатқа шығам, мысалы, жақында ит асырап алдым. Бұл да — жаңа тәжірибе. Денсаулығыма мән беремін, достарыммен кездесемін. Кейде керісінше бірнеше күн бойы ешкіммен сөйлеспей, ескі көңілді фильмдер көріп жатамын».

«Меніңше, өзімді жақсы сезінуімнің басты себебі — кутюр арқылы өзімді байқата алуым. Кутюр — бұл тек нәтиже емес, тұтас бір процесс. Идея пісіп-жетіліп, өзгеріп, нақты пішінге енеді. Команда қосылады, әркім өз үлесін қосады. Кейде бастапқы идеядан да күшті дүние шығады. Бұл — тірі процесс, бұл — нағыз өмір».

2021 жылы Ульяна Сергеенко Париждің Haute Couture Синдикатына тұрақты мүше ретінде қабылданып, корреспондент-мүше мәртебесін алды. Бұған дейін ол көптеген жылдар бойы ресми Haute Couture апталығының күнтізбесіне қонақ мәртебесінде қатысып келген. Синдикат — Франция заңымен қорғалатын жабық ұйым, кутюр дәстүрлерін сақтайды. 2024 жылғы күзгі маусымға арналған тізімде тек 22 сән үйі бар, соның бірі — Ulyana Sergeenko. Бүгінде жеке сән үйі бар әрі заңды түрде кутюрье атағына ие болған екі-ақ әйел бар: Айрис ван Херпен мен Ульяна Сергеенко. Haute Couture атауын кез келген адам қолдана алмайды. Бұл атақ заңмен қорғалады және Синдикат мақұлдаған жағдайда ғана беріледі. Ульяна бұл атақты заңды түрде иеленіп отыр.

«Синдикаттан ресми хат алған күн — өмірімдегі ең бақытты сәттердің бірі. Эйфорияда болдым. Бұл менің үлкен арманым болатын. Орындалмас мақсаттай көрінетін, бірақ ниетім зор еді. Сол кезде өз-өзіме: «Құттықтаймын, Уля!» — дедім».

Соңғы бірнеше жылда Ульяна жаһандық себептерге байланысты Парижде көрсетілім өткізбегенімен, Haute Couture Синдикатының толық мүшесі мәртебесін сақтап отыр. «Париж көрсетілімдерін сағынамын, бірақ сонымен бірге апталық кестеге ілеспеудің жақсы жағы да бар. Бұл — өте ауыр стресс. Меніңше, кутюрье белгілі бір кестеге байланып қалмауға тиіс. Жылына екі рет кутюр шығару өте қиын. Біз үнемі шеберханалар мен қолөнер орталықтарын іздейміз: бірде ерекше шілтер керек, бірде өзге пішіндегі моншақ қажет болып жатады. Әрбір кішкентай деталь сынақ пен қателікке ұрындыруы мүмкін қиындық болуы ғажап емес. Гусь-Хрустальныймен қалай жұмыс істегеніміз, қанша нұсқа жасап, ақыры бірін таңдап алғанымыз — соның бір мысалы. Мұның бәрі — орасан еңбек пен уақыт. Ал дедлайн қысқанда, мінсіздікке қол жеткізу қиын. Кейде бір-екі апта жетпей қалады. Көрсетілім өтіп кетеді, ал сен қандай да бір ұсақ кемшілік көріп қиналасың. Әр бөлшек мінсіз болуға тиіс. Бұл — жоғары сәннің мәні. Мен нағыз перфекциониспін».

Алайда бұл жолы Ульяна көңілі толғанын айтады, себебі мұндай сәт сирек болады. Бұл топтаманы пісіріп-жетілдіруге уақыт жеткілікті болды.

Кутюр кереметі қалай пайда болады? Бұл — Ульяна мен оның үлкен шығармашылық командасының бірігіп жасаған жұмысы. «Біздің сән үйіміз тірі ағза сияқты. Мұнда 150-ге жуық адам жұмыс істейді. 70 пайызы өндірістік блокта. Қалғаны — шығармашылық және ұйымдастыру тобы. Көбі брендтің алғашқы күнінен менімен бірге жұмыс істейді. Мұны қатты бағалаймын», — деп ағынан жарылды ол. Ульянада бір ерекше қабілет бар: ол бұлақтың көзін аша біледі, талантты жандарды тауып алады, олардың ішкі әлемін өз идеяларымен ұштастыра біледі. Бұл да — оның табысты болуының бір сыры.

«Мен идеяны қалыптастырамын, жалпы концепцияны, негізгі желілерді ойластырамын. Дизайнерлер командасына бірінші эскиздер мен қолмен жазылған нұсқаулармен келемін: қалпақ осындай, белдемше мынандай... Мен компьютер қолданбаймын, бәрін қолмен жазып, сызамын. Одан кейін ұшан-теңіз еңбек басталады: үлгі көру, өзгеріс енгізу, таңдау. Сол кезде қандай сөз айтатынымды білсеңіздер ғой (күлді). Менімен бірге жұмыс істейтін жандардың  шыдамына таңым бар, ерлікке балаймын. Бірақ бәрімізді ортақ құндылық, яғни сұлулыққа деген ұмтылыс біріктіреді. Ақыры бірнәрсе мінсіз шыққанда, бәріміз ерекше шабыттанамыз. Мен әріптестеріме, командамдағы әр адамға ризамын. Олар — талантты, мінсіздікті қалайтын, ыждаһатты, ынты-шынтысымен жұмыс істейтін жандар. Бұл — ерекше, біріктіруші, шабыттандырушы сезім».

Ұлы жоспарлар

Бұл сұхбат — Ульяна Сергеенконың ұзақ үнсіздіктен кейінгі алғашқы ашық әңгімесі. Бұл уақыт ішінде ол да, оның бренді де өзгерді. Армандары мен жоспарларын сән үйімен тығыз байланыстырады: «Мен сән үйімнің табысты болғанын қалаймын. Команданың үлкен жобаларға үйреніп қалғаны қуантады. Олар нәзік, сезімтал, шығармашылықты сүйетін жандар. Қазір барлығы серпілісте — мен үшін бұл үлкен қуат көзі. Өзіңді жаңа сапарға аттандырған кеме капитаны сияқты сезінесің. Алдымызда жаңа кутюр топтамасы дайындалып жатыр. Деми-кутюр, аксессуарлар желісіне басымдық бердік. Келесі жылы үлкен кутюр көрмесін өткізіп, сән үйінің жаңа кеңістігін ашуға дайындалып жатырмыз. Қазір менде қуат көп, соны толық пайдаланып қалғым келеді».

Шынымен де бұл тыныш кезең Ульяна мен оның командасы үшін күш жинау уақыты болған сияқты. 2025 жылға алты топтама жоспарланған: екі кутюр, екі деми-кутюр, екі круиз топтамасы, сонымен қатар кешкі сән желісі. Сән үйі жаңа нарықты бағындыруға дайындалып жатқаны сөзсіз байқалады.

Ал Ульяна болса бұрынғыдай сенімді қалыпта:
— Сұлулық — шығармашылықтың қуат көзі. Қазір мен өз өмірімді шексіз сүйемін. Мұндайды бақытты шақ деп атайтын болса, ендеше мен бақыттымын.

Tatler Kazakhstan редакциясы Қазақ мемлекеттік циркіне және «Медеу» биік таулы спорт кешеніне түсірілімге қолдау көрсеткені үшін алғыс білдіреді.