Функционализмге жақын болсаңыз, Баухаус мектебінің кештерінен шабыт алатыныңыз сөзсіз. 1920 жылдары Оскар Шлеммер ұйымдастырған бұл кештер жай ғана ойын-сауық ордасы емес, нағыз шығармашылық эксперимент алаңы болған. Студенттер мен оқытушылар оларды көркем перформансқа айналдырып, шығармашылығы мен дизайнға деген махаббатын айқындайтын. Әсіресе есте қалғаны – 1929 жылғы кеш. Қонақтар жұқалтыр мен ас үй ыдыстарынан құрастырылған металл киім киіп келген. Сол себепті бұл басқосу «Металл кеші» деп аталып кетті. Достарыңыздың геометриялық костюм киіп алып, минималистік интерьерде билеп жүргенін елестетіп көріңізші. Мұндай Жаңа жыл кеші біразға дейін естен кетпесі анық!

Сәулет өнері бюросында «корпоратив» өткізуді жоспарлап отырған болсаңыз, бізде және бір идея бар.

1931 жылы Beaux Art Сәулетшілер қоғамы ұйымдастырған Beaux Art балы таңғажайып костюмдердің арқасында тарихи оқиғаға айналды. "Fête Moderne, a Fantasie in Flame and Silver" («Заманауи мереке, жалын мен күміске оранған қиял») ұранымен дүркіреп өткен бұл кеш қонақтарды өткен күнге жалтақтамай, болашаққа бет бұруға шақырады. Өздері жобалаған ғимарат пішіндес костюмдерді киген 20 шақты сәулетші кештің ең басты ерекшелігіне айналған болатын. 

Сән, өнер және маркетинг салаларын біріктірген «Мың бір екі түн» кешін 1911 жылы Поль Пуаре ұйымдастырды. Шығыс стиліндегі кешке шақырылған 300 қонақ парсы стиліндегі костюмдерді киіп келуге міндеттелді. Дресс-кодты сақтамаған мейман не киімді ауыстыруға, не үйіне қайтуға мәжбүр болды. Сөйтіп, кеш қонақтары бір демде «парсы елшілері», «осман әтектері», «үнді баядералары» және «араб күңдері» болып шыға келді. Пуаренің жұбайы Дениз алтын торда қамаулы шығыс халықтарына тән нақсүйер әйелдің рөлін сомдаған қойылым кештің көркіне айналған. 

Осылайша, бұл ас та төк дастархан мен ерекше ойын-сауық кеші ғана емес, Rosine әтірі мен Пуаренің шығыс стиліндегі киім коллекциясын насихаттауды көздеген тамаша маркетингілік әдіс ретінде есте қалған іс-шара болды. Қысқасы, fashion маркетингі аясында иммерсивті тәжірибенің ықпалын айқындаған кеш болды. 

1923 жылы Сара мен Джеральд Мёрфи Игорь Стравинскийдің «Свадебка» балетінің премьерасына орай Париждегі баржада кеш ұйымдастырады. Іс-шара демалыс күні өткен. Демек, гүл сататын дүкендер жабық. Безендіруге арналған гүл аз. Осы ретте Сара еш саспастан, баржаны пүліштен жасалған жануар пішіндес ойыншықтармен, қуыршақтармен, тіпті ойыншық пойыздармен әрлейді. Пикассо да қалыс қалсын ба, автомобиль апатына ұқсас көріністі бейнелейтін перфомансты ел назарына ұсынады. Бұл кеште Париждегі ығай мен сығайлардың барлығы бас қосады. Олардың ішінде Ф. Скотт Фицджеральд, Коул Портер, Жан Кокто, Сергей Дягилев сияқты атағы жер жарған адамдар болады. Сауық-сайран таң атқанша жалғасады. Стравинский бұл басқосуға «ұлы кеш» деген ат қояды.